Ik schrijf niet
Ik schrijf niet voor het podium
ik bedoel voor wie daar zit en naar ons kijkt
en mag vermanen
en blaakt van zekerheid en trouw
ik gun het hun van harte.
Ik schrijf voor deze kant
en voor de laatste rijen
de hoek met baarden en met truien
de vrouw die niet meer weet
waarom ze toch gekomen is —
en vele tinten zwart en bruin.
Hier ziften wij de woorden
verstuiven ‘t kaf dat ons met schuld belaadt
hier drinken wij uit onze handen
hier delen wij de klaarte
hier ruimen wij het puin.