Het heilig bos

Het heilig bos

Waarom hij naar dat bos wou gaan
in zijn daglonersplunje
dat naar stal en aarde rook.

Je kunt nooit weten
dacht hij
tenzij je het probeert.

Die ochtend
vergat de wind te waaien
verstomden vogels en vlinders
en hield een bron haar water op.

Alles hield de adem in
voor het kind dat peilloos dierf te vragen.

 

Vorig gedicht         Volgend gedicht