Getuigenis

Getuigenis, zo sprak ze

Een getuigenis
dat niet beweegt
niet daalt en zinkt
niet plots weer flikkert
en verwonderd blikt
is geen getuigenis.

Zo sprak ze
over seizoenen
toen dezelfden weer
hetzelfde spraken
de eerste zondag.

Terwijl de bomen buiten weten
al van hun eerste scheut
dat knop en blad en bloesem
moeten kenteren met de tijd.

 

Vorig gedicht         Volgend gedicht