Bekeerling

Bekeerling

Begin er niet aan
als je niet met twijfel kunt leven.

Begin er niet aan
als je meent dat in het nieuwe nest
vogels blijven aanvliegen
naar je opengesperde bek.

Vraag voor jezelf niets aan God
dan vergetelheid
de doorweekte spons
die met een brede veeg
over het oude krijtbord glijdt
en al je dt-fouten en veel erger
in grijze druppels doet verdwijnen.

Koester de rustige pijn
dat je het nooit met zekerheid zal weten
ongeacht wat stemmen van de kansel kraaien.

Geloof mag immers geen zekerheid zijn.
Twijfel is de gist van het geloof.

 

Vorig gedicht         Volgend gedicht